Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τον εγκλεισμό κρατουμένων σε κελιά απομόνωσης

Έκθεση έδωσε στη δημοσιότητα η Διεθνής Αμνηστία, στην οποία καταγγέλλει την σωφρονιστική πρακτική του εγκλεισμού φυλακισμένων σε κελιά απομόνωσης ως αντικείμενη στο διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο. Στο επίκεντρο της έρευνας από την οργάνωση βρέθηκαν συγκεκριμένα οι συνθήκες κράτησης στις φυλακές ασφαλείας της Πολιτείας Αριζόνα.

Σύμφωνα με στοιχεία που αποκάλυψε η Διεθνής Αμνηστία, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας που λειτουργούν στην Αριζόνα βρίσκονται σε κελί απομόνωσης περίπου 2.900 τρόφιμοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων σε 24ωρη βάση. Το γεγονός αυτό δημιουργεί απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, πράγμα που παραβιάζει το άρθρο 10 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, την οποία έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ.

Στην έκθεση της οργάνωσης αναγνωρίζεται η ανάγκη επιβολής του εγκλεισμού σε κελιά απομόνωσης για λόγους επιβολής πειθαρχίας εντός του σωφρονιστικού ιδρύματος, επισημαίνεται όμως ότι η κατάχρηση αυτής της πρακτικής ισοδυναμεί με πλήγμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Διατυπώνοντας αυτούς τους προβληματισμούς, η Διεθνής Αμνηστία δεν επιχειρεί να μειώσει τις προκλήσεις που δέχονται οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, που συχνά αντιμετωπίζουν επικίνδυνους ή ανισόρροπους φυλακισμένους. Ωστόσο, κάθε εσωτερικής φύσης μέτρο ασφαλείας πρέπει να συνάδει με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει το κράτος βάσει του διεθνούς δικαίου, κι αυτό σημαίνει να μεταχειρίζεται τους κρατουμένους με ανθρώπινο τρόπο», αναφερόταν στην έκθεση.

Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλέστηκε η οργάνωση στις φυλακές της Αριζόνα που έγιναν αντικείμενο μελέτης, οι κρατούμενοι κρατούνταν για πολλές ώρες σε κελιά απομόνωσης, κάποια εκ των οποίων δεν είχαν ούτε παράθυρα. Επιπλέον, δεν τους παρεχόταν η ευκαιρία για κοινωνική επαφή με τους άλλους κρατουμένους, για φυσική δραστηριότητα ή για διάλειμμα στον προαύλιο χώρο, με αποτέλεσμα λόγω όλων αυτών να υπονομεύεται τόσο ο σωφρονιστικός στόχος κοινωνικής επανένταξης, όσο και  η ίδια τους η υγεία.
Για τις ανάγκες της έρευνας η Διεθνής Αμνηστία δεν μπόρεσε να λάβει άδεια, ώστε να κάνει αυτοψία στους χώρους κράτησης των φυλακισμένων. Ωστόσο, αξιοποίησε μαρτυρίες από κρατούμενους, δικηγόρους και πρώην σωφρονιστικούς υπαλλήλους, καθώς και πληροφορίες από επίσημα εγχειρίδια των εν λόγω φυλακών.