Το προφίλ της προσωπικότητας του Δικηγόρου Τα ευρήματα της έρευνας έχουν ενδιαφέρον, αλλά και πρακτική χρησιμότητα, δεδομένου ότι το δικηγορικό επάγγελμα χαρακτηρίζεται εξ ορισμού από την απαιτητικότητα και την συσσώρευση άγχους

Σε τέστ προσωπικότητας υποβλήθηκαν 1800 δικηγόροι-εθελοντές από τέσσερις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες των ΗΠΑ. Το τεστ πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της συμβουλευτικής εταιρείας “Hilderbrandt Baker Robbins” και με τη συνεργασία της εταιρείας “Hogan Assessment Systems”, ενώ στοχεύει στην αξιολόγηση της εργασιακής απόδοσης των στρεσαρισμένων δικηγόρων.

Τα ευρήματα της έρευνας έχουν ενδιαφέρον, αλλά και πρακτική χρησιμότητα, δεδομένου ότι το δικηγορικό επάγγελμα χαρακτηρίζεται εξ ορισμού από την απαιτητικότητα και την συσσώρευση άγχους. Από την ανάλυση των απαντήσεων των δικηγόρων, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι σε περιόδους έντονου στρες οι περισσότεροι δικηγόροι γίνονταν περισσότερο νευρικοί και επικριτικοί για τους άλλους, εμφάνιζαν απροθυμία να πάρουν ριψοκίνδυνες αποφάσεις και ήταν περισσότερο συναισθηματικά αποστασιοποιημένοι προς τους συνεργάτες και τα κοντινά τους πρόσωπα.

Αξιολογώντας τις απαντήσεις των ερωτηθέντων προέκυψαν και μερικά στατιστικά στοιχεία και γενικά συμπεράσματα για την προσωπικότητα των ατόμων που συνήθως επιλέγουν την δικηγορική καριέρα. Το ψυχολογικό προφίλ του δικηγόρου που σχηματίστηκε από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων έχει ως εξής: πρόκειται για έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται για την προσωπική αναγνώριση, όχι όμως σε υπέρτατο βαθμό, αλληλεπιδρά με τους άλλους με άμεσο και ρεαλιστικό τρόπο, μπορεί να φαίνεται ψυχρός κάποιες φορές, είναι αρκετά αυστηρός με τον εαυτό του και τα λάθη του, ταυτόχρονα όμως έχει έντονο ταμπεραμέντο και εκφράζει αυτά που σκέφτεται, του αρέσει να μαθαίνει πράγματα και τον ελκύουν οι δραστηριότητες μέσω των οποίων μαθαίνει.

Οι ερευνητές τόνισαν ότι οι δικηγορικές εταιρείες μπορούν να αξιοποιήσουν τα τεστ προσωπικότητας με πολλούς τρόπους, είτε κατά τη διαδικασία της επιλογής προσωπικού και αντιστοίχισης του κατάλληλου ατόμου προς την κατάλληλη θέση, είτε στο πλαίσιο αξιολόγησης του ήδη υπάρχοντος προσωπικού, ώστε να αντιληφθεί ο εργαζόμενος πώς διαχειρίζεται το στρες που φέρει μία θέση ευθύνης και να βελτιωθεί.[lawnet.gr]